Nie ma wyraźnych danych źródłowych na temat powstania chęcińskiego zamku. Można domniemywać, iż budowę warowni rozpoczęto pod koniec XIII wieku. Jest pewne, iż zamek istniał w 1306 r. Zamek odegrał ważną rolę jako miejsce koncentracji wojsk. Właśnie z tego miejsca w 1331 roku wyruszono na bitwę pod Płowcami. W 1318 r. ze względu na niedostępność zamku, zdeponowano tu skarbiec archidiecezji gnieźnieńskiej.
Po śmierci Władysława Łokietka pieczę nad warownią objął Kazimierz Wielki. Zamienił on zamek w niezdobytą królewską fortecę. Zostały podwyższone kamienne wieże. Zamek przez długie lata używany był w charakterze więzienia stanu.
W XVI w. zamek zaczął podupadać. W 1607, w czasie rokoszu Zebrzydowskiego fortyfikacje zostały zniszczone, a zabudowania spalone. Zamek na krótko odzyskał dawną świetność po przebudowie, jednak już w latach 1655–1657 został doszczętnie zniszczony najpierw przez Szwedów, a następnie przez szturm oddziałów Rakoczego. Dzieło zniszczenia dokończyła w 1707 r. kolejna okupacja szwedzka. Przez następne stulecia średniowieczne mury stanowiły głównie darmowe źródło materiału budowlanego dla miejscowych wieśniaków. Podczas I wojny światowej ucierpiała jedna z wież, wykorzystywana przez Rosjan jako punkt obserwacyjny.
Zamek wzniesiony na splantowanej grzędzie, zbudowany z kamienia. Pierwotny zamek powstał na planie nieregularnego wieloboku wykorzystując walory obronne wzgórza wznoszącego.
Dziedziniec otaczały wysokie na 9 metrów mury ze strzelnicami i gankiem dla straży. Wyższe piętra wież dobudowane zostały z cegły najprawdopodobniej w XVI w. Warownia dzieli się na dwie części:
zamek górny, położony między dwoma basztami z murem o grubości 2 m
zamek dolny, z obszernym dziedzińcem zakończonym skośną, czworokątną basztą i furtką.
Do wieży wschodniej (obok bramy wjazdowej) przylega dwukondygnacyjny budynek, prawdopodobnie kaplicy zamkowej oraz skarbca. Na wewnętrznym dziedzińcu znajduje się wejście do budynku mieszkalnego składającego się z trzech izb (obecnie pozostały po nich tylko otwory okienne, można też zauważyć resztki ścian poprzecznych i sklepień piwnic). Od strony południowej dziedziniec zamku otoczony jest murem. Wieże są okrągłe, z wejściem na wysokości piętra. Główna brama zamku znajduje się po wschodniej stronie, obok jednej z wież. W dawnych czasach znajdował się tu most zwodzony, zamieniony później na stały. Główne lochy mieściły się w dole wieży frontowej (przy głównej bramie).
Ciekawostką architektoniczną jest głęboka na ok. 100 m studnia, wykuta w skale.
1.
0 komentarze:
Prześlij komentarz